ZAMİR (ADIL)

İsimlerin yerlerini tutan sözcüklerdir.
Kişi zamirleri: Kişi adlarının yerini tutar.
Ben, sen, o, biz, siz, onlar
Dönüşlülük zamiri: Kişilerin yerini tutar ve işi yapan kişi yine işten etkilenen kişidir. Başka bir zamirle kullanıldığı zaman pekiştirme görevini üstlenir. Dönüşlülük zamiri “kendi” sözcüğüdür.
İşaret zamirleri: İsimlerin yerini işaret yoluyla tutan zamirlere denir.
Bu, şu, o, buraya, şuraya, oraya, burası, şuradan, oradan, beriki, öteki…
Belgisiz zamirler: İsimlerin yerini belirsiz olarak tutan zamirlere denir.
Birkaçı, çoğu, birçoğu, bazısı, hepsi, herkes, tümü…
Soru zamirleri: İsimlerin yerini soru yoluyla tutan zamirlere denir.
Ne, kim, hangi, kaçı, nereye, hangisi…
İlgi zamiri: İsmin yerini “-ki” eki ile tutan zamirlere denir. Ancak sıfat yapan “-ki” eki ile karıştırılmamalıdır. (bahçedeki gül= ismi belirttiği için sıfat yapan -ki’dir, ilgi zamiri değildir.)
evinki, sizinki, bizimki…
İyelik zamirleri: İyelik ekleriyle aynıdır ve sahiplik bildirir.
kitabın (senin kitabın), bahçemiz (bizim bahçemiz)…